TEKST Wilma Schoon
BEELD Wilma Schoon
PUBLICATIE 21-10-2025 | 00:00
Het is altijd een avontuur om met vrienden nieuwe plekken te ontdekken. Deze keer was het Dennis die ons wees op Königswinter. Hij had ons verteld dat het er prachtig is, en omdat het op onze route lag, besloten we dat dit onze volgende bestemming zou worden. En eerlijk, Dennis had geen woord gelogen!
We begonnen onze dag op een fijne camperplaats in Niederdollendorf. De zon scheen en er was een lichte bries, perfect fietsweer. Het fietspad langs de Rijn leidde ons naar Königswinter, een schilderachtig stadje dat bekend staat om zijn rijke geschiedenis en prachtige natuur. We parkeerden onze fietsen en lieten ons door Komoot naar de beroemde Beethoven Trail leiden. Voor degenen die liever niet wandelen, rijdt er ook een treintje. Maar wij, avonturiers in hart en nieren, kozen ervoor om te lopen.
De Beethoven Trail bracht ons naar het Ezelspad, een route die naar de top van de Drachenfels leidt. Onderweg kwamen we, je raadt het al, echte ezels tegen! 🐴 Het voelde bijna alsof we in een sprookje waren beland. Helaas was Slot Drachenburg gesloten, maar dat mocht de pret niet drukken. De uitzichten waren adembenemend en de frisse lucht deed ons goed.
Terwijl we omhoog klommen, passeerden we een kunstwerk dat ons herinnerde aan een tragisch moment in de geschiedenis van de Drachenfelsbahn. In september 1958 vond er een ernstig ongeval plaats toen de laatste trein van de dag ontspoorde door te hoge snelheid. Dit ongeluk eiste 17 levens en verwondde meer dan 100 mensen. Het kunstwerk met het metalen mannetje is een eerbetoon aan de slachtoffers en een herinnering aan de kwetsbaarheid van het leven.
Na zijn val had ik nooit gedacht dat Willem deze tocht zou volbrengen, maar met een rustig tempo en veel pauzes lukte het ons. Het was tijd om even uit te rusten en te genieten van het moment. Een oude telefooncel die nu dienst doet als boekencel trok onze aandacht. Het zijn de kleine verrassingen onderweg die het reizen zo bijzonder maken.
En alsof dat nog niet genoeg was, kregen we ook nog een extra bonus: een schattig eekhoorntje dat speels van tak naar tak sprong. En ja, een rat die snel het riool in schoot, maar dat was gelukkig op onze vorige stop in Zons. Het hoort er allemaal bij als je op avontuur bent!
De volgende ochtend werden we wakker met het geluid van brullende motoren. Niet zo gek, want we stonden naast de Nürburgring. Dit legendarische circuit, bekend als de "Groene Hel", is een must-see voor elke autosportliefhebber. De Nordschleife, een deel van het circuit, is een uitdagend parcours van 20,8 kilometer met 73 bochten en aanzienlijke hoogteverschillen. Het is niet voor niets dat F1-coureur Jackie Stewart het deze bijnaam gaf.
Tegenwoordig kun je als toerist tegen betaling zelf over de Nürburgring rijden, op tijden dat de baan open is voor "touristenritten". Een unieke kans om je innerlijke Max Verstappen naar boven te halen. Over Verstappen gesproken, hij was hier twee weken geleden en zette een recordtijd neer. We hebben het zelf niet geprobeerd, maar het was indrukwekkend om te zien hoe anderen het circuit trotseerden.
Maar dat bewaar ik nog even voor volgende week. Tot dan!