TEKST Ferris ter Meer
BEELD Netflix
PUBLICATIE 17-08-2025 | 00:00
Netflix heeft opnieuw de nieuwsgierigheid van true-crime liefhebbers geprikkeld met de driedelige docuserie “Amy Bradley Is Missing”. Sinds de release op 16 juli 2025 heeft de serie kijkers wereldwijd geboeid met het mysterieuze verhaal van Amy Lynn Bradley. Deze 23-jarige vrouw verdween in maart 1998 op onverklaarbare wijze van een cruiseschip genaamd Royal Caribbean’s Rhapsody of the Seas tijdens een familievakantie.
Het was een vakantie die de familie Bradley zich anders had voorgesteld. Op de nacht van 23 op 24 maart zag Amy's vader haar nog slapend op de balkonstoel van hun hut. Maar toen hij een halfuur later wakker werd, was ze verdwenen. Het enige wat achterbleef, was een raadsel dat tot op de dag van vandaag niet is opgelost.
Er zijn getuigen die Amy diezelfde nacht met een bandlid, Alister “Yellow” Douglas, in de discotheek van het schip zagen. Hoewel Douglas door de FBI werd onderzocht en een leugentest onderging, is hij nooit gearresteerd. De docuserie onderzoekt verschillende theorieën over haar verdwijning: een ongeluk, zelfmoord, vrijwillig verdwijnen of zelfs ontvoering en mensenhandel.
Door de jaren heen zijn er verschillende ongeverifieerde meldingen geweest van Amy's mogelijke verblijfplaats, variërend van Curaçao tot Barbados. Er zijn zelfs online foto’s opgedoken en verhalen over een ontmoeting in een bordeel. De docuserie laat geen steen onberoerd en duikt diep in deze aanwijzingen.
Brad Bradley, Amy’s broer, uit in de serie zijn frustratie over de houding van de toenmalige cruise-directeur, Kirk Detweiler, die volgens hem te nonchalant was: “Leven gaat door. Cruises gaan door.” Het is een pijnlijke herinnering aan hoe de wereld verder draaide terwijl hun leven stil leek te staan.
De verdwijning van Amy Bradley heeft niet alleen de aandacht van de media getrokken, maar ook van beroemdheden zoals Kim Kardashian. Ze noemde de docuserie “mind blowing” en "terrifying", en riep haar volgers op om mee te denken over wat er gebeurd zou kunnen zijn. Dit soort publieke aandacht kan de zaak nieuw leven inblazen, maar het brengt ook nieuwe uitdagingen met zich mee.
Hoewel de serie veel lof heeft ontvangen, zijn er ook critici die vinden dat hij te speculatief is en weinig nieuwe feitelijke inzichten biedt. Dit roept de vraag op: hoe ver kunnen we gaan in het zoeken naar antwoorden zonder in sensatiezucht te vervallen?
In tegenstelling tot veel andere true-crime series, richt “Amy Bradley Is Missing” zich niet op gruwelijke details of sensationele onthullingen. In plaats daarvan legt het de nadruk op de emotionele impact van een koude zaak. Het is een verhaal van blijvende emotie, trauma en een familie die nog altijd geen antwoorden heeft.
De serie bevat eerlijke interviews met Amy’s familie, het onderzoeksteam en getuigen. Er wordt ook gekeken naar online aanwijzingen, zoals verdachte IP-activiteit die mogelijk verband houdt met de zaak. Het is een diepgaande verkenning van een mysterie dat zowel intrigeert als frustreert.
“Amy Bradley Is Missing” is meer dan alleen een docuserie; het is een venster naar de pijn en het mysterie dat een familie al meer dan twee decennia achtervolgt. Het herinnert ons eraan dat, hoewel de wereld verder gaat, sommige verhalen nooit echt eindigen totdat de waarheid wordt onthuld. Voor de familie Bradley is de hoop op antwoorden nog steeds springlevend, en misschien, met de hernieuwde aandacht voor de zaak, zijn die antwoorden dichterbij dan ooit.